Αυτό το άρθρο γράφεται με αφορμή έναν ασθενή που χειρούργησα πριν από 1 μιση έτος στην σπονδυλική στήλη  και τον συνάντησα πάλι πριν μερικές ημέρες. Η αλήθεια είναι ότι 3 μήνες μετά το χειρουργείο έχασα τα ίχνη του..δηλαδή δεν μου  ξανατηλεφώνησε και δεν ήρθε στις τακτικές επανεξετάσεις. Αυτό είναι συνήθως καλό διότι ο ασθενής που μετά το χειρουργείο σταματάει την επικοινωνία με το γιατρό μάλλον σημαίνει ότι έχει σταματήσει να πονάει και έχει λυθεί το πρόβλημα του.

Ο συγκεκριμένος ασθενής ονιομάζεται Γιαννακός Ιωάννης και προ 1μιση έτους υποβλήθηκε σε οπίσθια σπονδυλοδεσία 04-05-Ι1 με τοποθέτηση μεσοσπονδυλίου κλωβού λόγω αναθεώρησης παλαιάς δισκεκτομής (προ 20 έτη). Αξιοσημείτο είναι ότι ο ασθενής αυτός προ χειρουργείου προσήλθε με σοβαρό πόνο και παράλυση στο αριστερό κάτω άκρο.Το ιστορικό και περισσότερες λεπτομέρειες που αφορούν την επέμβαση περιγράφονται με λεπτομέρεια στο παρακάτω link…

https://drspine.gr/portfolio-items/fbss-spondylodesia/

Ο ασθενής αυτή τη στιγμή είναι διασώστης του Ε.Δ.Ο.Κ. και αυτή είναι μια πρόσφατη φωτογραφία που μου έστειλε και με την άδεια του τη δημοσιεύω:

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να δείξω ότι οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργεία σπονδυλικής στήλης δεν είναι καταδικασμένοι να βιώνουν στο μέλλον αναπηρική ποιότητα ζωής όπως πιστεύει μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Όταν τα χειρουργεία γίνονται κατόπιν σωστών ενδείξεων και από εξειδικευμένους χειρουργούς σπονδυλικής στήλης εφαρμόζοντας την ενδεδειγμένη τεχνική σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι πολύ εντυπωσιακά όπως φαίνονται και στις παραπάνω φώτο…