Παρακάτω παραθέτω ένα ενδιαφέρον άρθρο που έπεσε στην αντίληψή μου το οποίο δεν απέχει και πολύ από την προσωπική μου εμπειρία που σχετίζεται με τους χρόνιους πάσχοντες από μηχανικού τύπου οσφυαλγία…
Η φυσικοθεραπεία για την οσφυαλγία δεν είναι τόσο καλή όσο το… πέρασμα του χρόνου
Η έγκαιρη φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει ως ένα βαθμό τους ασθενείς με πόνο χαμηλά στην πλάτη (οσφυαλγία), ωστόσο, μια πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι τα αποτελέσματα της φυσικοθεραπείας δεν ήταν επαρκώς πιο σημαντικά από τη συνήθη θεραπεία, δηλαδή την “φροντίδα” του “πανδαμάτωρα” χρόνου.
Η οσφυαλγία μπορεί να συνδέεται και με άλλες παθήσεις, όπως πέτρες στα νεφρά ή κάποιο χτύπημα. Αν, ωστόσο, δεν συντρέχουν τέτοιες υποκείμενες αιτίες για τον πόνο χαμηλά στην πλάτη, τότε, όπως υποστηρίζουν ερευνητές του πανεπιστημίου της Γιούτα, η καλύτερη θεραπεία είναι η… μη θεραπεία και το να αφήσει ο ασθενής τον χρόνο “να κάνει την δουλειά του”. Ακόμα και το να μην κάνει ο ασθενής τις περιττές διαγνωστικές εξετάσεις, είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου.
Προηγούμενες μελέτες υποστηρίζουν αυτή την ιδέα, αναφέροντας ότι το να διδαχτούν οι ασθενείς να αντιμετωπίζουν μόνοι τους τον πόνο, μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική μέθοδος με την φυσικοθεραπεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η τελευταία είναι εντελώς αχρείαστη.
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες εξέτασαν τις περιπτώσεις 220 ασθενών με οσφυαλγία, εκ των οποίων οι 108 έκαναν φυσικοθεραπεία και οι 112 ακολούθησαν μια πιο απλή θεραπευτική μέθοδο, χωρίς φυσικοθεραπεία.
Διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που είχαν κάνει φυσικοθεραπεία είχαν κάποια βελτίωση στο περπάτημα, την κινητικότητα και την ικανότητά τους να ανασηκώνουν αντικείμενα μετά από 3 μήνες θεραπείας. Εντούτοις, ένιωθαν το ίδιο επίπεδο πόνου ακόμα με εκείνους τους συμμετέχοντες που δεν είχαν κάνει φυσικοθεραπεία. Μετά από 1 ολόκληρο χρόνο, δε, οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν καμία απολύτως διαφορά στο επίπεδο πόνου και στην κινητικότητα των δύο ομάδων ασθενών.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of the American Medical Association.
Πηγή:www.iatropedia.gr
http://www.upi.com